Pedagog szkolny
Historia zaczyna się tak…..(konstruując opowiadanie korzystałam z materiałów do prowadzenia zajęć w rekomendowanym programie profilaktycznym „Apteczka Pierwszej Pomocy Emocjonalnej”)
Agatka i Jacek wakacje spędzali u babci i dziadka na wsi. Często chodzili do lasu. Uwielbiali to miejsce, gdyż las zawsze tętnił życiem, zapachem, odgłosami, barwami. Do tego można było znaleźć mnóstwo skarbów (szyszki, kamienie, gałązki, korę drzew, kamyczki). Spacery z dziadkiem lub babcią były cenne jeszcze z innego powodu. Starsi ludzie lubili opowiadać o swoim dzieciństwie, młodości a dzieci chętnie słuchały. Potem często dopytywały dziadków, jak oni żyli i radzili sobie w trudnych czasach, kiedy nie było tyle wspaniałych rzeczy wokół, telewizji, Internetu? Nie mogli wyjść z zadumy, że dziadkowie jako młodzi ludzie nigdzie nie wyjeżdżali z kraju, nie było wtedy takiej możliwości. Często w tych rozmowach pojawiało się słowo SKARB. Jacek i Agatka stwierdzili, że kiedyś to były całkiem inne skarby…(tu można z dzieckiem porozmawiać: co to znaczy skarb? Co dla Ciebie jest skarbem?). Babcia mówiła, że wielkim jest dla niej skarbem, że dziadek jest dobrym mężem oraz że mają dzieci, które już dorosłe, a dbają o swoich rodziców. Staruszkowie swoim szczęściem nazywali czas swojej młodości, bo choć wychowali się zaraz po wojnie, kiedy kraj odbudowywał się po ogromnych zniszczeniach – skarbem byli ludzie, którzy wtedy szukali, w jaki sposób wspólnie można zrobić coś dobrego. Chętnie pomagali sobie wzajemnie; dbali o siebie w sąsiedztwie.
Podczas kolejnej wędrówki do lasu dzieciaki z dziadkiem znaleźli ukrytą w drzewie szkatułkę. Była ona zamknięta na maleńką kłódeczkę. Wędrowcy postanowili, że wezmą ją do domu, otworzą i zobaczą, czy zawartość „powie” im coś o właścicielu, żeby mogli go odszukać i dać mu jego własność. Nie chcieli zostawiać szkatułki w lesie, żeby nie znalazł ją ktoś, kto nie uszanuje cudzej własności i weźmie, żeby przywłaszczyć sobie jej zawartość. W drodze do domu dzieciaki pękały z ciekawości! Obmyślały, jakie skarby może kryć ta szkatułka (można podpytać dziecko, jak myśli, co podpowiada mu wyobraźnia, cóż ciekawego mogła skrywać szkatułka?).
Dzieciaki nie potrafiły ukryć swego rozczarowania, gdy po otwarciu szkatułki okazało się, że jej zawartość to: kilka kamyczków o różnych kształtach, mała muszelka, szkiełko, jakiś liścik, rysunek dziecka, pożółkłe zdjęcia; zardzewiały kluczyk, mały notesik. Babcia znalazła kartkę, która opowiadała więcej o ich znalezisku. Było to pudełeczko młodej osoby, która dawno temu musiała opuścić swoje rodzinne strony. W szkatułce zgromadziła najcenniejsze pamiątki, które w trudnych momentach jej życia przypominały wspaniałe chwile. Były zapewne pomocne także wtedy, kiedy chciała utrwalić sobie dobre chwile w pamięci.
Dzieci postanowiły wraz z dziadkami, że w drzewie, w którym znaleźli szkatułkę, umieszczą informację dla właściciela, gdyby kiedyś jej szukał – żeby wiedział, gdzie znaleźć. Pomyślały także, że każdy: dorosły i dziecko, powinien mieć taką skrzynkę ze skarbami – APTECZKĘ – dla zdrowia duszy…przecież, kiedy zranimy się w palec, obmywamy ranę, przyklejamy plaster, robimy okłady i opatrunki. A co robimy, kiedy mamy zranioną dusze, serce, kiedy przezywamy trudne chwile?! Wtedy też potrzebna jest specjalna pomoc, specjalna APTECZKA dla duszy i umysłu.
Agatka pierwsza postanowiła zrobić sobie taką apteczkę z pudełka po butach. Pięknie je ozdobiła i wkładała do środka różne rzeczy, które pomagały jej poczuć się lepiej i przypominały jej o dobrych, cennych wydarzeniach.
W tym momencie można zaproponować dziecku zrobienie takiej własnej apteczki – osobistej, rodzinnej. Kreatywność dozwolona, wręcz wskazana????. Słoik, pudełko, półka w szafce itp. mogą służyć jako apteczka. Ozdobione przez dziecko nabierze osobistego charakteru. Życzę udanej zabawy, wielu sentymentalnych przeżyć - w poszukiwaniu „materiałów”, które można wsadzić do środka.
Ps. 1.Dla tych, którzy tworzyli już swoją apteczkę- mogą wykorzystać tę, którą mają w domu. Jeśli została ona w szkole, można zrobić drugą, gdyż nie wiadomo, jak długo przyjdzie nam czekać na powrót do poprzedniej rzeczywistości.
Ps.2. Gdy będziecie chętni możemy na stronie szkoły prezentować Wasze wytwory- apteczki. Podaję adres, na który proszę wysyłać zdjęcia: pedagogsp4@onet.pl
#RM:)
Artykuły
Warsztaty profilaktyczne „Portale społecznościowe a zachowania ryzykowne”
„Portale społecznościowe a zachowania ryzykowne” – wspomagamy uczniów w wirtualnym świecie.
W dniu 3 listopada nasi uczniowie klas starszych -od klas czwartych po klasy ósme – brali udział w warsztatach profilaktycznych przeprowadzonych przez firmę: Katarzyna Kudyba – Centrum Szkoleń Profilaktycznych „EDUKATOR” w Krakowie przy współpracy z UMiG Skawina.
Warsztaty przeprowadzone były drogą on-line a ich tematyka dotyczyła portali społecznościowych oraz zachowań ryzykownych mogących wypłynąć z niewłaściwego ich używania. Pani Kudyba w profesjonalny sposób ukazała uczniom bogactwo tej części Internetu przy równoczesnym zwróceniu uwagi na poszanowanie ludzkiej osoby, prawa oraz niebezpieczeństw, których należy unikać. Uczniowie dowiedzieli się, gdzie szukać pomocy w razie trudnych sytuacji w Internecie.
Uczniowie bardzo żywo reagowali na ukazywane treści, chętnie zadawali pytania oraz dzielili się swoim doświadczeniem z prowadząca. Temat okazał się dla nich ważny i aktualny.
Czytaj więcej o: Warsztaty profilaktyczne „Portale społecznościowe a zachowania ryzykowne”#zostajewdomu z dziećmi... Czyli jak zrobić żeby wszyscy wyszli z tego bez szwanku
Praca, nauka, zabawa, gotowanie, sprzątanie i oczywiście budowanie relacji rodzinnych. Wszystko to zintensyfikowane i ograniczone do przestrzeni naszego M. Brzmi to jak? byśmy znaleźli się na ułamek sekundy przed wielkim wybuchem. Czy istnieją jakieś sposoby by uczynić ten trudny czas - wartościowym dla wszystkich? Sprawić by był spokojnym i interesującym dla naszych dzieci ale znaleźć w nim również chwilę wytchnienia dla SIEBIE? Jak powinna wyglądać komunikacja zamknięta w czterech ścianach? Kwarantanna to niewątpliwie ogromne wyzwanie dla rodziców, partnerów i najmłodszych. Dla każdego z nas.
Do Apteczki
2. Do apteczki – Pamiętnik Dobrych Chwil lub Słoik Szczęścia.
Jak często łapiemy się na tym, że „stękamy”, narzekamy, marudzimy – „lubimy” opowiadać, jak to jest źle – na naszym podwórku, w mieście, kraju, na świecie…czasami można odnieść wrażenie, że trwa swoistego rodzaju pościg za komunikatami wskazującymi czyjeś błędy, niewłaściwe postawy, itp. A to wszystko zatruwa nasz mózg. Nie chodzi o to, żeby nie wiedzieć nic…..ale…..
- "Media nie tylko odzwierciedlają rzeczywistość, ale ją też tworzą. Im więcej i częściej powtarzane są informacje o koronawirusie - tym ważniejszym tematem się on nam wydaje. Z kolei im temat wydaje się ważniejszy - tym więcej o nim mówimy, nawzajem się strasząc... To ważny paradoks, z którym trudno sobie poradzić"– zauważa socjolog dr Helena Chmielewska-Szlajfer.
…ale….mądrze zarządzajmy czasem poświęconym na trudne tematy. Patrzą na nas dzieci, słuchają i czerpią pogląd na świat. Spróbujmy pokazać im, że pomimo trudnego czasu, kierujemy nasz umysł i „serce” w pozytywnych kierunkach – ZARAŻAJMY OPTYMIZMEM.
Może w tym pomóc wykonanie w najprostszy sposób Pamiętnika Dobrych Chwil. Mały notesik lub kilka kartek spiętych razem. Kilka ozdób, rysunków- według koncepcji własnej, dziecka. Co wieczór skupiamy się nad POZYTYWNYM czasem w ciągu minionego dnia. Zapisujemy lub rysujemy, co dobrego nas dziś spotkało.
Lub Słoik Szczęścia. Pięknie ozdobiony, lub nie. Do niego co wieczór wrzucamy karteczkę z rysunkiem lub zdaniem, wypowiedzią – co w dniu dzisiejszym było dla mnie dobre, miłe, przyjemne.
Co nam to da? Po pierwsze – będziemy skupiać nasze myśli na dobrych, pozytywnych chwilach.
Po drugie – gdy sięgniemy do notesu lub słoika i poczytamy zgromadzony „materiał” na przykład z tygodnia – możemy naładować akumulatory optymizmu. W najgorszym razie – uzyskać pocieszenie ????.
Ps.1. Zachęcam rodziców do tworzenia własnych pamiętników ????
Ps.2. Przysyłajcie swoje wytwory (zewnętrzny obraz, okładka lub jeśli ktoś chce – część „zawartości”)– aby zarażać OPTYMIZMEM załączymy je na naszą stronę szkoły.
Adres: pedagogsp4$@onet.pl
Czytaj więcej o: Do Apteczki